Op deze pagina
Verplichte zorg
Voor een psychische behandeling is in principe toestemming nodig. Soms mag een behandelaar iemand ook behandelen zonder toestemming. Dat kan als iemand een psychische aandoening heeft waardoor iemand een gevaar vormt. Een gevaar voor zichzelf of voor zijn of haar omgeving.
Een behandeling is de enige manier om dit gevaar weg te nemen. Het komt voor dat mensen een behandeling weigeren of zich hiertegen verzetten. In dat geval kan een behandeling verplicht worden.
Deze verplichte behandeling is geregeld in de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg: de Wvggz. Binnen deze wet zijn twee opties voor verplichte zorg. Dit zijn de crisismaatregel en de zorgmachtiging.
Direct naar
Crisismaatregel
De burgemeester van je gemeente kan een crisismaatregel afgeven. Hij of zij doet dit in een crisissituatie bij ‘onmiddellijk dreigend ernstig nadeel’. Met ‘ernstig nadeel’ bedoelen we dat je een gevaar bent voor jezelf of je omgeving. Dit ernstig nadeel moet voortkomen uit een psychische stoornis of het vermoeden daarvan. Een rechter beoordeelt binnen drie werkdagen of de crisismaatregel terecht is of niet. Als dit zo is, ontvang je verplichte zorg van de ggz.
Zorgmachtiging
Als er niet direct een crisissituatie is, kan de rechter een machtiging afgeven. Dit noemen we de zorgmachtiging. Deze zorgmachtiging wordt afgegeven als je zorg nodig hebt van een ggz-instelling. Als hulpverleners vinden dat je jezelf of iemand anders in gevaar kunt brengen. Als je agressief bent of stemmen hoort, bijvoorbeeld. Of als je een psychose hebt. De Officier van Justitie vraagt zo’n zorgmachtiging aan. De rechter beoordeelt deze aanvraag.
Bekijk in onderstaand filmpje de voorbereiding van een zorgmachtiging.
