Baukje
Baukje is in contact gekomen met GGZ Friesland omdat haar dochter (Pytrik) psychische problemen heeft. In de afgelopen jaren heeft haar dochter verschillende trajecten doorlopen en hard gewerkt aan haar situatie. Het actief betrokken worden bij de behandeling/begeleiding van haar dochter heeft gezorgd voor meer inzicht, begrip en acceptatie.
,,In de eerste jaren werd ik niet betrokken bij haar behandeling. Op dat moment had ik vragen over hoe ik het beste kon omgaan met de situatie van onze dochter. Van haar hoorden we wel het één en ander over wat de therapie inhield, maar hierbij miste ik een uitleg en betrokkenheid. Zodat ik kon aansluiten bij de behandeling’’, zegt Baukje.
Verandering
Baukje geeft aan dat in de afgelopen driekwart jaar hier verandering in is gekomen, doordat zij werd uitgenodigd voor de zorgafstemmingsgesprekken (ZAG). ,,Wat mij erg heeft geholpen is een netwerkgesprek waarbij het gezin van herkomst en belangrijke naasten uitgenodigd waren. De behandelaar gaf, samen met onze dochter, een uitleg over haar psychische probleem en wat daarin belangrijk is voor haar’’, zegt Baukje.
Ze kijkt positief terug naar de gesprekken met de systeemtherapeut. ,,Het netwerkgesprek gaf informatie en richting aan de manier waarop wij onze dochter kunnen benaderen. Voorheen was ik als moeder bezig om haar zo goed mogelijk te ‘helpen’, door haar te motiveren en stimuleren. Het resultaat hiervan was dat er een verwachting werd geschept waaraan zij niet kon voldoen en dat gaf haar het gevoel dat het nooit genoeg was wat zij deed. Op dit moment kan ik veel beter accepteren dat het is zoals het is en daardoor kan ik er beter zijn voor onze dochter’’, zegt Baukje.
Netwerkgesprekken
Ook nu heeft ze nog steeds regelmatig netwerkgesprekken waarin zij haar vragen kan voorleggen en zij gezamenlijk kunnen bespreken wat belangrijk voor haar dochter en voor zichzelf is. ,,Ik merk daarin de erkenning voor mijn positie in de relatie met mijn dochter’’, zegt Baukje. Wat zij anderen wil meegeven is: ,,Blijf naast je naaste staan. Vraag om betrokken te worden bij de behandeling en om ondersteuning voor jezelf. Juist daarmee houd je de verbinding’’, sluit ze af.