Joop
,,Mijn broer is manisch depressief”, aldus Joop. Hij vertelt over hoe hij zijn broer zag veranderen, over de spanningen die dat veroorzaakte en hoe zijn broer uiteindelijk de hulp kreeg die hij nodig had. ,,Ik zie nu in dat hij zijn eigen werkelijkheid heeft.”
,,Mijn broer was altijd een rustige jongen”, begint Joop zijn verhaal. ,,Dit veranderde toen hij op de HEAO wat verkikkerd raakte op een meisje. Sommige kameraden vonden dat hij loskwam. Zij zagen dit als heel positief, maar als broer vond ik dat hij anders was. Naar mijn idee was hij niet meer zichzelf.”
Toenemende zorgen
De zorgen nemen toe. ,,Vooral toen hij bezeten leek van dat meisje, maar wij als familie alleen een foto zagen. We begonnen ons zorgen te maken. Zeker toen hij zei dat hij achtervolgd werd en zijn verhalen steeds meer afweken van de werkelijkheid. Toen kwamen er problemen.”
,,Door de ontkenning van onze kant over dat wat hij zag niet klopte, werd hij boos en zo ging er veel kapot. Hij beschuldigde zelfs zijn eigen broer. Het was in de jaren ‘80 en we hadden totaal geen benul wat een psychose was . En de psychiatrie, daar liet je je niet mee in. Hierdoor kreeg mijn broer in eerste instantie geen behandeling en werden zijn waanideeën steeds heftiger.”
Behandeling
Daar kwam verandering, zegt Joop: ,,Uiteindelijk is mijn broer door een buitenstaander geconfronteerd met zijn waanwereld. Toen stemde hij eindelijk in om zich te laten behandelen voor zijn manische depressie. Van de medicatie werd hij rustig. Zo’n behandeling duurt zomaar meer dan een jaar. Door de gesprekken kwam met name het vroege overlijden van onze vader naar voren.”
,,Wat vooral moeilijk was, is dat wat hij had meegemaakt in zijn psychotische periode voor hem de werkelijkheid bleef”, erkent Joop. ,,Dat is voor mij wel een eye-opener geweest, want tot die tijd was er naar mijn idee maar één werkelijkheid. Ik zie nu dat hij zijn eigen werkelijkheid heeft.”